Augas interiores

As augas interiores inclúen, de acordo coa Convención das Nacións Unidas sobre o Dereito do Mar, as augas do litoral da liña de base das augas territoriais dunha nación, agás nos estados arquipelagos.^[1] Inclúen vías fluviais como ríos e canles, e ás veces a auga dentro de pequenas baías.

Nas augas interiores, a soberanía do Estado é igual á que exerce no continente. O estado costeiro é libre de facer leis relacionadas coas súas augas internas, regular calquera uso e utilizar calquera recurso. A falta de acordos en contrario, os buques estranxeiros non teñen dereito de paso dentro das augas internas, e esta falta de dereito a paso inocente é a diferenza fundamental entre augas internas e as augas territoriais.^[2] As "augas arquipélagicas" dentro das illas ultraperiféricas dos estados arquipélagos son tratadas como augas internas, coa excepción de que se debe permitir o paso inocente, aínda que o estado arquipelágico pode designar certas rúas marítimas nestas augas.

Cando un buque estranxeiro está autorizado para entrar en augas continentais, está suxeito ás leis do Estado ribereño, cunha excepción: a tripulación do buque está suxeita á lei do Estado da bandeira. Isto esténdese ás condicións laborais e aos delitos cometidos a bordo do buque, aínda que estea atracado nun porto. Os delitos cometidos no porto e os crimes cometidos nela pola tripulación dun buque estranxeiro sempre caen na xurisdición do Estado ribereño. O Estado ribereño pode intervir nos buques cando o capitán do buque obriga a intervención das autoridades locais, cando hai perigo para a paz e a seguridade do Estado ribereño ou para facer cumprir as normas aduaneiras.^[1]

1. ↑ ^{1,0 1,1} UN Convention on the Law of the Sea, Part II, Article 8 Internal waters
2. ↑ UN Convention on the Law of the Sea, Part II, Article 2